ماندم زکف طعم لب سرخ تو ای یار

                                               در حسرت دیدار دگـــــــــــر بارخ دلدار

گشتی تو عزیز و تو شدی سرور افکار

                                              در بیش و کم زندگیـــــــــم محرم اسرار

سیگار به دستم ، ساقی به کنارم

                                            اکنون تو کجایی شده ام مست تو هشیار

من مست ز خال سیه گونه ی دلدار

                                              آتش تو شدی سوختیم در خوش افــــکار

همراه شب و همدم تو گشته گرفتار

                                               معشوق به شادی شده مجنون شده بیمار

یاد آر سیه ابــــــــر که بوسید تو را یار

                                              عاشق به دعا شد که شوی رحمت عیار

این چهره ی من بود همان عاشق بیمار

                                                دلـــــــداده ی آن معرفـــــــت و مهر گرانبار

من همان تکیه گه ات، دلشوره ی او روز قرار

                                              هـــــــمه آرام شدش تبصره ی بوســه ی یار

عشق من گشت دو صد، پس از، دیدن یار

                                                  این دلم پیشکش ات باز بمان در دل یار